İkinci hazır kitten yapılma “Dodi” isimli biramızı 29 Haziran’da şişelemiştik. Arada tadımlar yaptık. Son iki haftadır da buzdolabındalar.
Berraklık arttı. Tat oturdu. Karbonlanma yerinde. Ama maya tortusu dipte belirgin olarak gözüküyor. Dibe yakın yerden gelen biranın berraklığı düşük.
Ben beğendim, hala “Efes”ten iyi diye düşünüyorum.
Burayı takip edenler, belki de “ilkine” (yani “Sıfır”a) ne oldu da ikincisini tadıyorlar diye sorabilir. En azından sorulmasa da baştan başlayalım dedim.
“Sıfır”ı da tattık. Fena olmamış. Yakında onunla ilgili de yazacağım. Ancak, “Dodi” ile başlamamın nedeni, “Pils” tarzı bir biranın “kıyaslanabilir” olmasıdır. Ne de olsa memlekette olan bira bu, genel anlamda. Geleceğiz.
İlk olarak resmini koyalım:
Sarıya çalan kehribar bir rengi var. Dodi’nin rengini tutturduk. Köpük ise yerinde. FG ölçümü yapmadığımız için alkol oranını bilemiyoruz. Ancak tadı, yerinde. Bira olmuş. Ben “Efes”ten iyi diyorum, Tomris, “ego”dan dem vuruyor. Yine de endüstriyel biralardan iyi. Ben “ego” ile devam ediyorum. Rakıyla da iyi gidiyor.
Henüz çıraklık dönemindeyiz ve merakla “Volkan”ı bekliyoruz. “Dodi”yle çok böbürlenmeyelim, ne de olsa hazır şuruptan yapıldı. İçine su kattık sadece ve mayaladık. Her şey hazır. Hazır pizzayı fırına atmak gibi.
Yine de keyifli. Daha demlenecekler. Bu tadım, sabırsızlığın bir sonucuydu. Bir ay sonra bakalım tadı nasıl olacak?
Nihayet Cumartesi günü (5 Temmuz 2014) ilk kuru tahıl biramızı yaptık. Daha önceden getirttiğimiz Weizen Doppelbock isimli reçeteden yapıldı.
Reçete mayşelemenin aşamalı yapılmasını söylüyordu, biz de buna uyduk. Buna göre farklı derecelerde dinlendirme yaparak haşlamayı gerçekleştirdik.
Bu ilk deneyim olduğu için süreci detaylı anlatmak yerine çıkan sonuçları paylaşmak istedik.
Öncelikle haşlama kabımız yeterli hacimde değil(miş). Bunu yaşayarak gördük. Gerçi, buna rağmen bir sorun (taşma gibi) çıkmadı.
Yağmurlamayı tam olarak gerçekleştiremedik. Bunda kullanılan ekipmanların yetersizliği en büyük etken. Dolayısıyla yağmurlama için ekipman sorununu ele almak gerekiyor.
Reçetenin ön gördüğü 1.082’lik OG değerine ulaşamadık. OG değerimiz sadece 1.050 oldu. %8’in üzerinde alkol oranı hedeflerken, daha düşüğüne razı olmamız gerekecek. Bunun da en önemli nedeni olarak yağmurlamayı yapamamamız gibi duruyor.
Soğutmada da bazı sorunlar yaşandı. Bunların da en önemli nedeni ekipmanlarla ilgili. Ama ikincisi için çözümü de geliştirdik. Dolayısıyla bunun bir daha sorun olacağını sanmıyoruz.
Bu arada, bira yapım ekibimizde bu seferde Volkan da vardı. Ankara’dan hafta sonu için aramıza katıldı ve bira yapımına katkı koydu. O yüzden de biranın adını (yüksek alkol oranı beklentisi ile birlikte) “Volkan” olarak koyduk. Henüz Volkan’ın haber yok.
Bir sonraki deneyimimizi daha detaylı ve aşamaları görselleştirerek anlatmayı hedefliyoruz.
Sonuç: Mayalar 24 saat olmadan çalışmaya başladılar. Yani alkollü bir içecek çıkacak. Biraya yakın olacağını umuyoruz. Bir tek OG sapması hedeflenen alkol oranını tutturamayacağımızı gösteriyor. Ama parti başladı:
Yine malt özütünden yaptığımız ve “Dodi” adını verdiğimiz ikinci biramız da şişelendi. Sifonlama konusunda bazı sorunlar yaşıyoruz, bakalım sonuçlar ne olacak.
Bu arada “Dodi”nin etiketi ve gerçek Dodi’nin resimleri de aşağıda:
Toplam 21 adet 50 cc’lik bira ortaya çıktı. Toplu halde:
Gelecek hafta ilk kuru tahıl bira yapımımız için eksik malzemeleri bugün tamamladık. Soğutucu olarak aşağıdaki ürün ortaya çıktı:
2.6 kg 12 mm’lik bakır boru
2 adet 1.5 m hortum
2 adet kelepçe
Toplam maliyet 70 TL
İçi dolu bir 10 litrelik su damacanın çevresine elle sarılarak üretildi. Çok zor olmuyor, ufak bir miktar güç gerektiriyor.
Güzel bir içerik, ancak nakliye bedelleri biraz yüksek:
“Sıfır” için bir etiket tasarımı denedik.
Bir de şişelerin üzerinde gözüken haliyle…
“Sıfır” adını verdiğimiz birayı 14. gününde şişeledik.
Esasen 7-10 arasında ilk fermantasyonu yapmamız isteniyordu. Sonrasında da ikincisini…
İlki 14. güne kadar uzayınca, ikincisinden vazgeçtik. Doğrudan şişelemeye geçtik.
Bu arada, şişeleri bulaşık makinesinde deterjansız olarak en yüksek derecede yıkadık. Sonrasında da İkea’dan aldığımız ucuz bulaşıklıkta kuruttuk.
Şişeleme öncesi biramız cam damacanada “şekerlendi”.
Sonra da şişelendi, “Sıfır”.
Bu arada bahçedeki sümüklü böcekler için önerilen birayı “Sıfır” ile denedik. Çok kısa sonra ilk “tadımı” yapmaya gelenler oldu. Demek ki biraya benzer bir şey olmuş (Tomris’in başlığı: “İlk Bira Tadımı”):
Şişeler yetmediği için iki kadehi de soğuttuk ve tadına baktık. Tomris, “şarabımsı” diyor. Gazlanmadığı içindir. Deneye devam:
Bira Evi için logo arayışında Tomris’in bulduğu “Retro” bira afişlerinden ufak bir derleme yaptık.
“Bira! Çift görmenize neden olur… ve bekar hissettirir.”
“Bira. Her öğleden sonra uyanmamın tek sebebi.”
“Bira artık benzinden daha ucuz. Bu yüzden bira için, araba kullanmayın.”
“İçki sorunum var. Bardağım boş.”
“Sakin ol, bira iç.”
“İçme saatlerinde çalışmak yasak.”
“Süt iğrenç. Bira var mı?”
“Bira dünyayı değiştirecek.”
“Açık ve koyu biralar arasında seçiminizi yapın. Bizde her ikisi de var.”
Son olarak kurbağalar:
Dün ilk biramızı “yaptık”. Adı da “0” (Sıfır).
Daha önce de dediğimiz gibi, ilk biralar hazır malt özütünden. O yüzden “0”. Yapmasında bir zorluk yok. Temizliğe ve biraz da sıcaklıklara dikkat etmek dışında. Malt özütü bir konservede ve hazır olarak geliyor. Belirtilen miktarda suyla sulandırılıyor ve belirtilen miktar kadar şeker ekleniyor.
Yanında gelen maya uygulanıyor ve bu kadar.
7-10 gün arasında fermantasyon sürecek. Sonrasında şişelemeye hazır, ancak ikinci bir fermantasyon öneriliyor. Önerileni yapacağız. Bu da 1-2 hafta arasında olacak. Sonra şişeleme. Şişelerde de 4-6 hafta arasında daha soğuk bir ortamda bekleyecek. Yaklaşık 9 hafta sonra hazır durumda olacak.
12 litrelik bir şurup ortaya çıktı. Dolayısıyla – şişeler patlamazsa – 24 şişe 50 cc’lik biramız olacak.
Bunların 5 adedini 1 yıl saklamayı planlıyoruz.
Benzer şekilde 2 bira daha bizi bekliyor.
Bira Evi - Evde Bira Yapımı 