Burayı takip edenler, belki de “ilkine” (yani “Sıfır”a) ne oldu da ikincisini tadıyorlar diye sorabilir. En azından sorulmasa da baştan başlayalım dedim.
“Sıfır”ı da tattık. Fena olmamış. Yakında onunla ilgili de yazacağım. Ancak, “Dodi” ile başlamamın nedeni, “Pils” tarzı bir biranın “kıyaslanabilir” olmasıdır. Ne de olsa memlekette olan bira bu, genel anlamda. Geleceğiz.
İlk olarak resmini koyalım:
Sarıya çalan kehribar bir rengi var. Dodi’nin rengini tutturduk. Köpük ise yerinde. FG ölçümü yapmadığımız için alkol oranını bilemiyoruz. Ancak tadı, yerinde. Bira olmuş. Ben “Efes”ten iyi diyorum, Tomris, “ego”dan dem vuruyor. Yine de endüstriyel biralardan iyi. Ben “ego” ile devam ediyorum. Rakıyla da iyi gidiyor.
Henüz çıraklık dönemindeyiz ve merakla “Volkan”ı bekliyoruz. “Dodi”yle çok böbürlenmeyelim, ne de olsa hazır şuruptan yapıldı. İçine su kattık sadece ve mayaladık. Her şey hazır. Hazır pizzayı fırına atmak gibi.
Yine de keyifli. Daha demlenecekler. Bu tadım, sabırsızlığın bir sonucuydu. Bir ay sonra bakalım tadı nasıl olacak?
Bira Evi - Evde Bira Yapımı 